Krótka historia:

Wydziały Zabezpieczenia Komend Stołecznych MO, zaczęto formować w roku 1976 w Warszawie. Dwa lata później szefostwo MSW zatwierdziło zorganizowanie podobnych, mniejszych pododdziałów w Gdańsku, Łodzi, Katowicach, Krakowie, Poznaniu, Szczecinie i we Wrocławiu. Później ich liczba wzrosła m.in. w Rzeszowie i Białymstoku. Utworzono je początkowo zresztą do akcji antyterrorystycznych i aresztowań wyjątkowo niebezpiecznych przestępców. Tworzenie tych struktur wpisywało się zresztą w ogólnoświatowy trend zapoczątkowany zamachem w Monachium, który udowodnił, że siły bezpieczeństwa muszą mieć w zanadrzu wyspecjalizowane jednostki policyjne przygotowane do działań zdecydowanie wykraczających poza policyjne standardy. Taka była teoria. Już przed stanem wojennym Plutony Specjalne ZOMO były wykorzystywane m.in. do działań przeciwko opozycji. Funkcjonariusze Plutonów Specjalnych byli starannie szkoleni, program wzorowano na doświadczeniach wojskowych kompanii specjalnych, zdecydowanie nie było łatwo się tam dostać. Dostawali nawet broń produkcji zachodniej np. noże szturmowe Glock-78, rewolwery Smith & Wesson, w użyciu były także różnego rodzaju kamizelki kuloodporne m.in. Typ DPV2/12A lub APV/12A w kolorze białym lub niebieskim. W szkoleniu od początku skupiano się przede wszystkim na działaniach z zastosowaniem broni palnej. Najgorszą sławą zapisali się ludzie z plutonu specjalnego ZOMO, który stanął naprzeciw górników w kopalni Wujek. To oni 16 grudnia 1981 r. otworzyli ogień do strajkujących, śmiertelnie ranili dziewięciu z nich.

Już w roku 1988 zaczęto rozformowywać Plutony Specjalne do stanu Kompanii, tym nie mniej w Poznaniu nastąpiło to dopiero w 1990 roku.

Do roku 1986 na granatowych beretach WZ oraz PS orzeł był wzoru wojskowego, natomiast od 1986 roku umieszczano orła wzoru państwowego tak jak na reszcie nakryć głowy MO.